Tekst door Viveka van de Vliet
Monique Collignon is een bekende Nederlandse modeontwerper die 25 jaar geleden haar eigen merk lanceerde. Ze werd groot met haute couture en prêt-à-porter en startte met skikleding. Want, redeneerde ze, wij hebben geen bergen dus zou ze met zo’n sport-collectie opvallen en geld verdienen om de mode in te kunnen. Een aparte gedachtekronkel, zegt ze nu.
In deze podcast van designers Inc. spreekt Roel Stavorinus met de modeontwerper wiens verhaal begint bij een zelfbewust en ambitieus jong meisje dat later Coco Chanel of Barbra Streisand wil worden en dat nu verder gaat in de vorm van een sterk pleidooi voor duurzaamheid.
Foto's: Pap-collectie van recycled Rpet | Haute couture jurk van 100% recycled Rpet voor opening Fashion Week 2015 | Fotograaf: Dorina van der Graaff
Monique Collignon wist al vanaf haar zevende wat ze wilde. Ze zat altijd te tekenen, te ontwerpen en erover te dromen. Haar moeder zette weliswaar een naaimachine op tafel, maar wist dat Monique daar het geduld niet voor had en zei: ‘hou het bij ontwerpen’.
Op de academie was het een eindexamendocent die hetzelfde zei: ‘daar lag haar talent’. En zo stond Collignon in 1984 met haar eerste collectie op de ISPO München, de grootste beurs voor de sportindustrie met een kleurrijke collectie waar headhunters op afkwamen. Voor het outdoor-merk Freetime, ‘de campingboeren’ genoemd, ontwierp ze een opmerkelijke collectie afritsbare, binnenstebuiten te dragen jacks, gaf les op de academie, ontwierp voetbalshirts en om haar geweven en gebreide ton-sur-ton collectie met kostbare stoffen van het Japanse Takyo te kunnen bekostigen, verkocht ze haar auto voor 15.000 gulden.
Ze was de eerste die in de haute couture-wereld van garens van gerecyclede plastic flessen een collectie maakte: From Waste to Wear.
Duur betaald
Ze leerde veel, zonder bedrijfsplan, en ontwikkelde een herkenbare eigen signatuur: haar collecties zijn vrouwelijk en stoer; de basis is klassiek, maar heeft altijd wel een grapje. Dat ze de Chanel van Nederland wilde worden, verruilde ze al gauw voor een nieuwe koers. “In de confectie-industrie is kleding een wegwerpartikel geworden dat aan de andere kant heel duur betaald wordt”, vertelt ze aan Roel Stavorinus en ook wat ze zo interessant vindt aan de strategie van Zeeman. “Ze maken kleding die goedkoop is èn duurzaam: voor mensen die er vanwege inkomen voor moeten kiezen en voor mensen die er bewust voor kiezen. Ik zou graag voor hen een collectie ontwerpen die goedkoop, duurzaam, kwalitatief is en mijn handtekening draagt”, zegt ze.
Foto's: Ovo Drenth (fotograaf: Jeroen Snijders) | Yfke Sturm | Fotograaf: Dorina van der Graaff
Momenteel doet ze uitgebreid research naar het systeem, de herkomst van materialen en productiemethodes. “Kleding is emotie. Ik wil het verhaal erachter weten, kunnen verantwoorden wat ik doe.” De eerste stap binnen dit grote duurzame project is gezet. Daarover snel meer. Nu nog een persoon om mee te sparren over de zakelijke kant van het ondernemen. Want Collignon blijft de creatief en die moet creëren.
Beluister de podcast
Meer informatie
In Designers Inc. praat Roel Stavorinus met ontwerpers over de zakelijke kant van het ontwerpvak, over hun samenwerking met opdrachtgevers of elkaar, over strategie, ontwikkeling en groei en over hun eigen positionering en zichtbaarheid.
Designers Inc. is een initiatief van Roel Stavorinus en de BNO. De podcast wordt mede mogelijk gemaakt door het Pictoright Fonds en Roland Geelen.
Illustratie: Rob en Robin.