Als maker heb jij het auteursrecht van jouw ontwerp in handen. Daarmee bepaal jij wat er met je ontwerp gebeurt. Je kunt een ander toestemming geven om gebruik te maken van jouw ontwerp door een licentie af te geven. Een licentie kan eindigen, waarna je weer nieuwe licenties aan anderen kan geven. Een licentie kan mondeling afgesproken worden, maar een exclusieve licentie moet schriftelijk. Om misverstanden te voorkomen is het verstandig te omschrijven wat de omvang van de licentie is, en dat voor ander of ruimer gebruik opnieuw toestemming nodig is.
Een overdracht van auteursrechten lijkt in de praktijk op een onbeperkte, exclusieve licentie, want alle gebruiksrechten liggen dan bij de ander. Verschil met een licentie is dat ook de auteursrechten bij de nieuwe eigenaar komen te liggen en dat de rechten niet vanzelf bij jou terugkomen als je dat zou willen. Als oorspronkelijk maker heb jij na overdracht van je rechten dus geen zeggenschap meer over het gebruik, maar onder omstandigheden kun je je nog wel verzetten tegen wijzigingen, aantasting of verminking van je werk omdat je nog wel persoonlijkheidsrechten hebt. Een overdracht van rechten moet altijd schriftelijk worden vastgelegd.
Alhoewel daar vaak om wordt gevraagd door opdrachtgevers, is een volledige overdracht van rechten vaak niet nodig, en kun je met een licentie die aansluit bij de wensen van je opdrachtgever alles meestal goed regelen.