Ook voor op het internet gevonden materiaal heb je toestemming nodig van de maker om het te gebruiken, tenminste, als de maker nog niet langer dan zeventig jaar dood is. Voor het zelf op internet plaatsen van andermans auteursrechtelijk beschermd werk geldt hetzelfde, ook dit mag niet zonder toestemming.
Doorlinken en embedden mag overigens wel, het oorspronkelijk materiaal moet dan wel ook met toestemming zijn geplaatst.
Dat het van online geplaatst werk vaak lastig is om de maker te achterhalen, betekent nog niet dat je dit werk zomaar mag gebruiken. Zoeken op afbeeldingen in Google kan je mogelijk helpen er toch achter te komen wie de maker is. Voor foto’s waarvan de maker onbekend is kun je mogelijk een licentie krijgen bij de Stichting Foto Anoniem. Grote fotostockbureaus als Getty Images en steeds meer professionele fotografen hebben al hun beelden in een databank en laten zogenaamde crawlers op het net los om ‘hun’ beeldmateriaal op te sporen. Als er geen licentie is, ontvang je een dikke rekening.
Natuurlijk kan het ook gebeuren dat jouw eigen op internet geplaatst werk zonder toestemming door een ander wordt gebruikt. Helaas houdt het internet niet op bij de landsgrenzen en het is misschien lastig om bijvoorbeeld een uploader in China aan te pakken, maar het auteursrecht gaat ervan uit dat dit in de meeste landen toch moet lukken.
Er bestaat wel rechtenvrij materiaal; dan is de maker al langer dan zeventig jaar dood, of het is door de maker zelf vrij gegeven, al dan niet onder voorwaarden. Materiaal kan bijvoorbeeld wel vrij online te gebruiken zijn, maar niet voor commerciële doeleinden, of niet offline. Je kunt steeds beter zoeken op rechtenvrij beeld, bijvoorbeeld via Google, of met Creative Commons-licenties.