Tekst door Viveka van de Vliet

Frank Nas begon ooit als creatief bij een reclamebureau, maar al snel ging zijn rol richting strategie, management en klanten. Hij kan zich nogal opwinden en heeft een uitgesproken en principiële mening. Over gemiste design-kansen op zowel het festival in Cannes als op onze designopleidingen. Of over het calvinisme dat Nederlandse designbureaus belemmert om trots te zijn op wat ze doen.

Luister mee naar het gesprek dat Roel Stavorinus had met Frank Nas, Executive Vice President Northern Europa van Design Bridge and Partners die verantwoordelijk is voor de vestigingen in Berlijn, München en Amsterdam. 

Hij moest de titel een paar keer uitleggen aan zijn moeder en waarschijnlijk ook aan de luisteraars van deze podcast. Design Bridge is nu namelijk Design Bridge and Partners, na een fusie met het creatieve bureau Superunion met internationale vestigingen op achttien locaties.

Het bureau is geïnteresseerd in de omschrijving van een probleem dat opdrachtgevers - of het nu fast movers zijn of corporate organisaties - zowel intern als extern tegenkomen. Daarom zijn lange termijnrelaties belangrijk omdat er veel vertrouwen over en weer moet zijn om dit soort gesprekken aan te gaan. “Hoe langer de samenwerking, hoe meer impact”, zegt Nas. Hij vindt dat het vaak wordt onderschat dat design divers kan worden ingezet om grote bedrijfsproblemen binnen een organisatie te helpen oplossen. En: “Als een potentiële klant niet designgedreven is, maar het als een doekje voor het bloeden inzet, is het een watch-out.” 

Calvinisme belemmert ons, meent Nas ook. Hij vindt dat Nederlandse bureaus trotser mogen zijn. Bij het internationale Festival of Creativity in Cannes komen alle belangrijke opdrachtgevers samen en worden duizend designcases ingediend, maar de Nederlandse designindustrie is zwaar ondervertegenwoordigd. “Designers zijn goed in designers for designers. Het is jammer dat we niet zo uitgesproken zijn buiten onze bubbel.”