Foto: Fransje Gimbrère | Fotograaf: Stephanie Oonk
Tekst door Anouk Stoffels en Jeanette van Tricht (BNO Zuid)
Fransje Gimbrère is een multidisciplinaire ontwerper, geboren en getogen in Tilburg. Zij studeerde in 2017 af aan Design Academy Eindhoven met haar Standing Textile(s). Sindsdien is haar carrière gestart als DesignArtist.
Fransje is altijd op zoek naar nieuwe mogelijkheden en toepassingen van bestaande materialen, ambachten en industriële productietechnieken. Door materiaalgedrag, beeld en vorm te manipuleren, beïnvloedt ze de manier waarop materie wordt waargenomen en creëert ze inspirerende concepten en prikkelende ontwerpen.
9 to 5? Hoe ziet jouw werkdag eruit?
“Het is vast een cliché, maar iedere dag is anders! De ene dag ben ik aan het werk op locatie, bij een opdrachtgever in Amsterdam of België bijvoorbeeld, of zoals nu: in het Textiellab in Tilburg voor de ontwikkeling van een nieuw werk in opdracht van Universiteit Tilburg. Dan werk ik weer vanuit mijn studio aan huis in Eindhoven, om de volgende dag les te geven op de Design Academy Eindhoven of kunstacademie in Tilburg.
In de ochtend kom ik vaak pas later op gang; ik vind het fijn de dag rustig te beginnen, naar de sportschool te gaan en vervolgens al mijn mails door te werken. Gemiddeld begin ik dus pas om 10.00 uur echt met werken.
Foto: Fransje Gimbrère in het TextielMuseum | Fotograaf: Josefina Eikenaar
Er zijn veel dagen waarop ik de ochtend benut om management, communicatie en organisatorische taken uit te voeren, om vervolgens na de lunch, meestal tussen 13.00 en 14.00 uur, te kunnen duiken in een literair/wetenschappelijk onderzoek, of aan de slag te gaan met een productie of materiaal experiment.
Vaak stop ik rond 17.00 uur om na het avond eten toch de productie nog voor een uur of 2-3 op te pakken of nog wat mails te beantwoorden.
Wanneer ik op locatie bij een opdrachtgever werk is dat anders, dan is de ochtend gevuld met reizen en ben ik vaak langer van huis, dan kan het goed zijn dat ik ’s ochtends om 07.00 uur vertrek om ’s avonds om 23.00 uur thuis te komen.”
Hoe ziet je werkplek er uit?
“Mijn werkplek past zich aan aan mijn werk. Ik woon in de gymzaal van een voormalige basisschool die omgebouwd is tot atelierwoning. In de open ruimte beneden heb ik een kantooropstelling waar ik mijn toegepast werk doe. Op zolder is het atelier waar mijn materiaal staat en ik een klein archief heb. Hier begin ik de oriënterende fase van een project, met materiaalexperimenten, schetsen, etc.
Foto: Crafted Columns | Fotograaf: Stephanie Oonk
Naarmate het project vordert, heb ik vaak meer ruimte nodig en huur ik afhankelijk van de benodigde ruimte een loods. Vaak wil het ook nog wel voorkomen dat alles in huis overgenomen wordt door een project. Zo hing mijn hele huis afgelopen zomer vol met zwarte hand geslagen, getwijnde, getwiste, gevlochten en gehaakte touwen voor de installatie Crafted Columns die ik maakte in opdracht van Róhe Frames.
Het was even wennen hoe licht en leeg mijn studio was na de dag van de installatie op Amsterdam Fashion Week!”
Van welk project heb je het meest geleerd? Wat ging er goed en wat juist niet?
“Mijn eerste werk voor de Gemeente Tilburg genaamd Cirrus was erg uitdagend en daarom ontzettend leerzaam. Dit iconische kunstwerk voor in de nieuwe Raadzaal van de gemeente was het eerste project van dergelijke omvang dat ik deed. Het was een enorm project, in allerlei opzichten. Zo is het een handgeweven werk, 6,5 x 5,5 x 1,5 meter groot en bestaat het uit 22 onderdelen. Het zou anders niet door de deur passen.
Foto: Cirrus | Fotograaf: Charlotte Visser
Maar ook de omvangrijkheid van de projectmanagement was nieuw voor me. Voor het eerst had ik te maken met meerdere partijen tegelijk. Niet alleen de opdrachtgever, maar ook de architecten van het nieuwe gemeentehuis, lichtontwerpers, bouwkundigen en ook nieuw: een eigen 12 koppig team dat ik moest aansturen. Dat is wel even anders dan een werk maken in je eentje in een atelier.
Het was lastig om in dat hele leerproces, en onder grote tijdsdruk, scherp te blijven op alle facetten. Zo heb ik geleerd dat ik best om hulp mag vragen en niet alles zelf hoef uit te vinden maar ook kritische vragen mag stellen aan zakelijke partners. Vertrouwen in een ander is goed, maar open communicatie is beter!”
Waar kunnen we jou vinden?
“Tot en met begin november en in maart 2023 vind je mij live aan het werk in het Textiellab van het Textielmuseum in Tilburg, waar ik een nieuw werk ontwikkel in opdracht van Tilburg University. Daarnaast is er tot zomer 2023 de expo Makersgeheimen #2 in het Textielmuseum te zien waar het maakproces van het tweede werk voor de Gemeente Tilburg, genaamd Linum te zien is.
Foto: Linum | Fotograaf: Josefina Eikenaar
Verder is Cirrus in de Raadzaal van Gemeente Tilburg te bezoeken. Tijdens de Dutch Design Week 2022 was mijn product Phila, een vloerkleed dat ik ontwierp tijdens de scholarship van Zuiver en ELLE Decoration NL in 2021, te zien bij Isola Design District in Pennings Foundation Galerie.”
Wat inspireert jou?
“Ik haal mijn inspiratie voornamelijk uit twee dingen: wetenschap en materiaalgedrag. Ik ben ontzettend gefascineerd in het menselijk lichaam en de relatie met en - tot de ruimte waarin het zich begeeft. Hoe beïnvloed een ruimte je gemoedstoestand en je gedrag? Hoe kun je bijdragen aan het holistisch welzijn? Hoe reageren we op een ruimte, hoe kun je dat gedrag sturen? Van psychologie en filosofie tot neuro- en sociowetenschappen, ik vind het allemaal reuze interessant en integreer die kennis dan ook graag in mijn ontwerpen.
Foto: Standing Textiles | Fotograaf: RonaldSmits
Daarnaast raak ik heel erg geïnspireerd van materiaalgedrag. Ik ga in een project al snel intuïtief met mijn handen te werk en raak geïnspireerd door de informatie die een materiaal me geeft. Hoe voelt het? Hoe is de tactiliteit? Kan het bewegen of juist niet? Wat als ik het toch manipuleer in een bepaalde richting? Hoe verandert de vorm en kleur dan? Enzovoorts.
Ik stel mezelf deze vragen niet bewust, ze flitsen als nieuwsgierigheden in nanosecondes door mijn brein wanneer ik met een materiaal aan het werk ben. Beide velden van inspiratie ontmoeten elkaar in de menselijke interactie, waarbij de zintuigen een fundamentele rol spelen.”