Naam: Tim Schaap
Academie: Koninklijke Academie van de Beeldende Kunsten, Den Haag
Disciplines: Illustratie en ruimtelijk ontwerper
Hi Tim, kun je wat vertellen over Automate?

“Tuurlijk! Automate bestaat uit een graphic novel en een ruimtelijke installatie. Het project onderzoekt hoe technologie ons gedrag en onze ontwikkeling steeds meer beïnvloedt. Waar we ooit technologie ontwierpen om ons leven makkelijker te maken, lijken we nu een stap verder: technologie vormt ons gedrag en onze keuzes. De graphic novel laat zien hoe die wisselwerking tussen mens en technologie verandert en hoe we op een kantelpunt staan in die relatie.” |
Kun je iets vertellen over het (ontwerp)proces?
“In mijn ontwerpproces kijk ik vaak naar mijn directe omgeving. Ik leg van alles vast met illustratie, fotografie en tekst — dat vormt meestal de basis van een project. Voor dit project begon ik met het opschrijven van observaties tijdens mijn reizen door de stad (Rotterdam-Den Haag). Al snel viel op dat veel observaties gingen over technologische ontwikkelingen, zoals de zelfscan-kassa, inmiddels de norm in bijna elke winkel. Al deze observaties wijzen op hetzelfde: het verdwijnen van menselijke interactie en de manier waarop technologie ons contact met de omgeving verandert.”
Illustraties: Automate van Tim Schaap
Waar ben je nu mee bezig en waar hoop je naartoe te ontwikkelen?
“Op dit moment werk ik verder aan het thema ‘de invloed van technologie op de mens’. De graphic novel uit mijn afstudeerproject voelde nog niet als een afgerond hoofdstuk. Daarom verdiep ik me nu in nieuwe vormen om het thema uit te werken. Ik besteed veel tijd aan illustraties en onderzoek hoe ik die ruimtelijk kan toepassen.”
Naam: Wievien Alberts
Academie: Zuyd Hogeschool, Maastricht
Discipline: Vormgeving
Hi Wievien, kun je wat vertellen over Nothing is What it Seems?
“Mijn afstudeerproject bestaat uit 29 handgemaakte maskers die de kracht van transformatie en emotionele expressie verkennen. Geïnspireerd door mijn Braziliaanse roots, waarin maskers een spirituele rol spelen, onderzoek ik ze als middel om emoties zichtbaar te maken. Elk masker representeert een emotie of innerlijk conflict — zoals Toxic Love, Mirror of the Mind of Tears of the Devil — en verbeeldt thema’s als manipulatie, zelfreflectie en kwetsbaarheid. |

Het project laat zien hoe visuele expressie kan bijdragen aan persoonlijke groei en nodigt de toeschouwer uit na te denken over de ‘maskers’ die we zelf dragen.”
Kun je iets vertellen over het (ontwerp)proces?
“Mijn ontwerpaanpak is heel intuïtief en gevoelsmatig. Zonder vooropgezet plan liet ik kleur, vorm en textuur spontaan ontstaan vanuit mijn gemoedstoestand. Door met diverse materialen zoals plastic, bont, kralen en spiegels te werken, maakte ik emoties tastbaar en rauw. Elk masker groeide organisch, soms vanuit een kleur, soms een materiaal. Door mezelf als model te gebruiken kreeg het werk een performatief karakter, waarin ik steeds een nieuwe identiteit onderzocht. Het maakproces was tegelijk zelfonderzoek, therapie én spel — een veilige ruimte waarin kwetsbaarheid mocht bestaan.”
Foto's: Nothing is What it Seems | Ontwerp: Wievien Alberts
Waar ben je nu mee bezig en waar hoop je naartoe te ontwikkelen?
“Ik werk momenteel aan mijn kledinglijn Fancy Boogers — een speels project dat schoonheid zoekt in het ongemakkelijke. De collectie begint met T-shirts en petten, geïnspireerd op een neus met een bungelende kristallen kraal. Het concept draait om het omarmen van imperfectie en het herdefiniëren van schoonheid. Mijn doel is de lijn uit te breiden met opvallendere ontwerpen waarin humor, emotie en identiteit samenkomen. Net als in mijn eerdere werk staan intuïtie en materiaalgevoel centraal. Ik zie kleding als meer dan iets om te dragen — het is een middel om verhalen te vertellen en taboes op een luchtige manier te doorbreken.”
Naam: Lucas Zuidema
Academie: ArtEZ University of the Arts, Arnhem
Discipline: Grafische vormgeving
Hi Lucas, kun je wat vertellen over ThisUser.net?

“Ja! Voor ThisUser.net maakte ik een grote grafiek die de gedeelde interesses van Wikipedia-gebruikers in kaart brengt. Als buitenstaander dook ik in de interne Wikipedia-pagina’s van bewerkers en ontdekte dat gebruikers eigen profielpagina’s kunnen aanmaken met zogenoemde Userboxes — vakjes met teksten als “This User Likes Football” of “This User Watches Dr. Who”. |
Deze templates tonen wie dezelfde interesse deelt. Door te analyseren welke gebruikers welke Userboxes gebruiken, kon ik een sociaal netwerk afleiden en alle connecties visualiseren in één grote grafiek.”
Kun je iets vertellen over het (ontwerp)proces?
“Het grootste deel van het proces bestond uit het exporteren van de connecties tussen gebruikers en Userboxes, en deze om te zetten in een interactieve grafiek — wat onder andere een nacht renderen kostte om alle posities te berekenen. Daarnaast bouwde ik een website met een uitlegvideo over het aanmaken van een Userbox, zodat je zelf aan het netwerk kunt deelnemen. Ook publiceerde ik een interview met een Wikipedia-bewerker, die Userboxes ziet als ‘een vorm van zelfexpressie en een manier om gelijkgestemden te vinden’ — al had hij zelf nog geen vriendschap via Userboxes gesloten, maar hoopte dat dat ooit zou gebeuren.”
Foto's: ThisUser.net | Ontwerp: Lucas Zuidema
Waar ben je nu mee bezig en waar hoop je naartoe te ontwikkelen?
“Ik ben net afgestudeerd met het project In The Empty Space Between Your Files, waarin ik ook grafiekstructuren gebruik om afbeeldingen op een alternatieve manier te organiseren. In plaats van mappen verbind je afbeeldingen direct aan elkaar, waardoor vanzelf een structuur ontstaat. Ik wil dit uitbrengen als software die bestanden op een flexibelere manier organiseert dan traditionele mappen. Begin augustus geef ik over ThisUser.net een lezing op Wikimania, de jaarlijkse Wikipedia-conferentie. Die is gratis online te volgen — ik ben benieuwd wat de Wikipedia-gemeenschap ervan gaat vinden!”
Foto van v.l.n.r.: Wievien Alberts, Tim Schaap, Lucas Zuidema en Hanna van Rixtel
Naam: Hanna van Rixtel
Academie: University of Technology, Eindhoven
Discipline: Industrial design
Hi Hanna, kun je wat vertellen over Fruitful Friction?
“Ik geef om mensen — van dierbaren tot de samenleving als geheel. Tijdens mijn studie raakte ik geïnteresseerd in menselijke waarden en ethiek, en begon ik kritisch te kijken naar de impact van technologie op ons leven, zoals AI. In dit project onderzoek ik hoe ontwerp kan bijdragen aan een menselijkere benadering van AI. Fruitful Friction zoekt balans: de kracht van AI omarmen, maar ook bewust omgaan met de gevolgen. Via reflecterende objecten wordt frictie bewust opgezocht. |

Met het Checkout-systeem scan je je project en zie je direct de impact van AI-keuzes. De Magic Box nodigt uit tot vrij experimenteren, de Electro meet het resultaat, en AI-stemmen helpen je vertragen en je perspectief te verschuiven.”
Kun je iets vertellen over het (ontwerp)proces?
“Mijn ontwerpproces begint met het omarmen van de complexiteit van AI. Ik onderzoek technologische ontwikkelingen én hoe mensen deze in het dagelijks leven ervaren. Vanuit dat brede perspectief vertaal ik uitdagingen naar kansen, altijd met menselijke waarden als uitgangspunt. Mijn ontwerpen zijn optimistisch en zoeken de menselijke maat. Vaak gebruik ik metaforen om abstracte thema’s tastbaar te maken en mensen uit te nodigen mee te denken over hoe technologie menselijk kan blijven.”
Foto's: Fruitful Friction | Ontwerp: Hanna van Rixtel
Waar ben je nu mee bezig en waar hoop je naartoe te ontwikkelen?
“Na mijn master ben ik fulltime gestart als UX-ontwerper bij strategisch ontwerpbureau Fabrique. Daar werk ik in steeds wisselende contexten, waar ik complexiteit omarm en creatief én analytisch te werk ga. Ik onderzoek hoe de relatie tussen gebruiker, product en technologie menselijk kan blijven — en hoe ik daar als ontwerper aan kan bijdragen.”