Hebben vrouwelijke ontwerpers jou geïnspireerd om ontwerper te worden? Zo ja, wie en waarom?
“Ja en nee. Ik was altijd gefascineerd door vrouwelijke hoofdpersonages in (animatie)films en stripboeken, wat me inspireerde om vrouwen te tekenen, karakters te bedenken en verhalen te creëren. Representatie is essentieel, zowel van de personages als de makers. Pas toen ik de stripboeken Fransje en Marie van Andrea Kruis las, herkende ik mezelf écht in de personages. Haar humor en tekenstijl vingen precies hoe jonge meiden denken. Ze bewees dat een vrouwelijk perspectief iets unieks toevoegt: herkenning en diepgang. Dat heeft me uiteindelijk aangezet om mijn graphic novel De Rode Schoenen over femicide te maken.”
Foto: De Rode Schoenen
Heb je als vrouwelijke ontwerper bepaalde uitdagingen ervaren binnen de industrie?
“Het is moeilijk te vergelijken, omdat ik niet weet hoe mijn carrière als man zou zijn verlopen. Ik merk wel dat ik vaak een verbindende rol heb in teams, maar zodra ik mijn grenzen aangeef, word ik niet altijd serieus genomen. Ik moet mijn grenzen blijven herhalen. Zowel bij mannen als vrouwen. Een pijnlijk voorbeeld was mijn eerste echte baan als ontwerper, waar mijn contract niet werd verlengd, waarschijnlijk omdat ik zwanger was. Dat besefte ik later pas. Deze ervaring heeft me bewuster gemaakt van de extra obstakels die vrouwen in design tegenkomen.”
Denk je dat er nog steeds genderongelijkheid is in de Nederlandse designwereld? Waarom wel of niet?
“Ja. Hoewel de meerderheid van de kunst- en designstudenten vrouw is, verdwijnen veel vrouwen later uit de sector. Werk en zorg blijven grotendeels op vrouwen neerkomen, en vrouwelijke kunstenaars verdienen gemiddeld een derde minder dan hun mannelijke collega’s. Vrouwelijke representatie in het lesmateriaal ontbreekt ook vaak. Er is meer nodig om deze vrouwen zichtbaar te maken, zodat toekomstige ontwerpers een breder referentiekader krijgen.”
Wat zou je willen zien veranderen in de industrie om het voor vrouwen (nog) toegankelijker te maken?
“Vrouwen hebben zich altijd moeten aanpassen aan een systeem dat niet voor hen is ontworpen. In de designwereld werken veel vrouwen als zelfstandige, deels uit keuze, maar ook omdat bedrijven weinig ruimte bieden voor een goede werk-privébalans. De industrie moet flexibeler worden, zodat ouderschap geen hindernis is maar een geïntegreerd onderdeel van het leven.”
“Werken als vrouwelijke ontwerper in Nederland is een privilege.”
Wat maakt het mooi om als vrouwelijke ontwerper in Nederland te werken?
“Werken als vrouwelijke ontwerper in Nederland is een privilege. We hebben hier vrijheid, middelen en steeds meer aandacht voor diversiteit in design. Er zijn inspirerende evenementen, boekenclubs en podcasts over het vrouwelijke perspectief in de creatieve sector. Tegelijkertijd wil ik ervoor zorgen dat de volgende generatie vrouwelijke ontwerpers niet hoeft te vechten voor kansen, maar ze vanzelfsprekend krijgt.”
Foto: International Womensday Poster | Fotografie: Charis Stephanie
Welke tip zou je geven aan jonge vrouwelijke ontwerpers die net beginnen?
“Veel vrouwen zijn terughoudend om zichzelf volledig te laten zien, vooral in kwetsbaarheid. Terwijl dat juist inspirerend en impactvol kan zijn. De angst om te falen of verkeerd begrepen te worden is begrijpelijk, maar je kunt er ook voor kiezen om je daar niet mee bezig te houden. Het is bevrijdend om jezelf te laten zien en anderen daarmee te inspireren.”
Hoe zie je de toekomst van design in Nederland? Zijn er trends of ontwikkelingen waar je enthousiast over bent?
“Ik ben enthousiast over de groeiende samenwerking tussen design en journalistiek. Beeld en verhalen kunnen journalistiek niet alleen toegankelijker maken, maar ook impactvoller. Mijn graphic novel over femicide draait om een maatschappelijk probleem dat vaak genegeerd wordt. Ik geloof dat design en storytelling een belangrijke rol kunnen spelen in hoe we de wereld om ons heen begrijpen.”