Tekst door Sophie Tijssen
Van 3 juli tot en met 8 juli 2025 opende de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten (KABK) haar deuren voor de jaarlijkse afstudeerexposities. De veelzijdigheid viel op: meer dan 220 werken – van grafisch ontwerp tot textiel, van technologie tot interieur – gaven een genuanceerd beeld van wat er speelt binnen deze nieuwe lichting makers.
De graduates laten opnieuw zien dat design allang niet meer alleen draait om het maken van mooie dingen. Voor hen is het een manier van verbinden – met anderen, het verleden, met materialen en de wereld om ons heen. Om grip te krijgen op grote vraagstukken, helpt het ze juist om klein te beginnen. Ontwerpen wordt zo een vorm van aandacht: voor detail, voor verschil, en voor wat er echt toe doet.
Foto: To remember a house, Otso Prunnila
Verbinding en co-existentie
Opvallend aan deze expositie vond ik hoe jonge ontwerpers het idee van co-existentie – het samenleven met mens én natuur, of het naast elkaar bestaan – benaderen. Niet als een abstracte theorie, maar als dagelijkse praktijk. Via zorg, aandacht, een herinnering of materiaalkeuze maken ze het concreet en tastbaar.
Foto: Being Among Others, Minwoo Park|
Zo onderzoekt Minwoo Park (BA Interior Architecture & Furniture Design) in ‘Being Among Others’ hoe gevoeligheid voor sociale normen niet iets is om weg te drukken, maar juist een bron van verbinding kan zijn. Door kleine verschillen in mensen en je omgeving serieus te nemen, ontstaat er ruimte voor wederkerigheid. In zijn werk toont hij dit via zon-bleking: kleur die langzaam vervaagt onder invloed van licht. Een stille, geleidelijke transformatie die vraagt om aandacht – en precies dat is zijn punt. Zijn boodschap: individuele verschillen blijven bestaan, zelfs onder druk van uniformiteit. |
Luna Konings (BA Graphic Design) onderzoekt in ‘A Wild Encounter’ de herintrede van de wolf in Nederland. Hoe leven we samen met een dier dat tegelijk mythisch, bedreigend en kwetsbaar is? Door de wolf een stem te geven met grafische en narratieve middelen bevraagt ze menselijke angsten en het idee van controle over natuur. Wat betekent het om opnieuw naast het wilde leven?
Foto links: A Wild Encounter, Luna Konings | Foto rechts: Liminal Layers, Neele Verhees
Een ander mooi voorbeeld is ‘Liminal Layers’ van Neele Verhees (BA Textile & Fashion), waarin ze samen met de natuur zoekt naar manieren om rouw als een helend proces te benaderen. Met tastbare, natuurlijke materialen en meditatieve technieken – zoals wassen, spinnen en breien – laat ze zien hoe de natuur ons iets kan leren over loslaten. Haar werk gaat over verbondenheid met de aarde, maar ook over ontbinding: hoe dingen vergaan en ruimte maken voor iets nieuws.
Technologie persoonlijk en begrijpelijk maken
Niet alleen onderlinge verbinding, maar ook onze relatie met technologie staat centraal in het werk van deze afstudeerders. Hoe kunnen ontwerpers technologie weer menselijk maken – weg van abstractie, en terug naar iets begrijpelijks? Ze zoeken naar manieren om technologie te herontdekken als iets dat uitnodigt tot interactie, inzicht en eigenaarschap.
Foto: M-PC: MY Personal Computer, Ietsnut|
Ietsnut (BA Interactive, Media & Design) ontwierp met ‘M-PC: My Personal Computer’ een radicaal transparante computer. Hoewel we computers dagelijks gebruiken, blijft hun werking vaak verborgen en te complex om echt te begrijpen. Als protest tegen de geslotenheid van de hedendaagse tech-wereld bouwde hij een modulaire computer op basis van robuuste technologie uit de jaren ’70. Volledig transparant en met de hand gemaakt, nodigt de M-PC uit tot directe en fysieke interactie. |
|
Met ‘Segmentor’ laat Malin Neamtu (MA Type & Media) zien hoe typografie een live performance kan worden – waarin ritme, beweging en beeld samenkomen. Via een drumpad zet Malin beats direct om in bewegende lettervormen. Zo ontstaat een realtime interactie ontstaat tussen maker en typografie. ‘Segmentor’ is een speelse lettertypefamilie van vijf stijlen, die elk een ander muziekgenre verbeelden door hun manier van animeren. |
Foto: Segmentor, Malin Neamtu
Foto: Strange Practice, Useless Code, Joana Soares de Albergaria Ambar Sobral|
Ooit uploadde je iets op het internet en maakte je je vooral zorgen om de reacties van andere gebruikers. Nu vragen we ons af in welke database die gegevens terechtkomen. Volgens Joana Sobral (BA Graphic Design) staren we in een afgrond van corporate mysterie en raken we de controle kwijt over onze eigen data. Met ‘Strange Practice, Useless Code’ ontwikkelde ze een interactieve installatie die individueel eigenaarschap verdedigt. Ze experimenteert met alternatieve tekstvormen die wél leesbaar zijn voor mensen, maar fysiek ontoegankelijk of onbruikbaar zijn voor AI-systemen. |
De zoektocht naar ‘ik’
Zoals ook door Viveka van de Vliet opgemerkt in haar observaties bij AKI ArtEZ, kiezen veel studenten identiteit als vertrekpunt voor hun ontwerp- of onderzoekskader. Opvallend is inderdaad hoe reflectief deze generatie is: hun identiteit wordt niet gepresenteerd als een gegeven, maar als iets in beweging. Ze zoeken geen stijl, maar betekenis. Stellen vragen over wie ze zijn, waar ze vandaan komen en waar ze (willen) thuishoren.
Zo duikt Timour‑Aloïs Bonin (BA Textile & Fashion) met ‘my Mothers’ in haar familiegeschiedenis en onderzoekt voorouderlijke textieltechnieken om haar identiteit vorm te geven. Door de vrouwen in haar familie wordt het verlangen naar vrijheid en expressie al generatie lang doorgegeven via het maken en bewerken van textiel. Door die lijn door te zetten, laat Timour zien hoe textiel drager kan zijn van generatie-overdracht en zelfontdekking – en hoe het haar hielp haar eigen plek te vinden.
Foto's: my Mothers, Timour-Aloïs Bonin
Ook Liza Zazimko (BA Object & Jewelry design) onderzoekt het verlangen naar zelfexpressie en het gevoel ergens bij te horen. Als object- en sieradenontwerper uit Estland laat ze met ‘Relational Ground’ zien hoe sieraden kunnen functioneren als sociaal instrument: ze kunnen verbinding versterken, maar ook afstand creëren. Haar project is daarmee een materiële reactie op de sociale dynamiek van haar thuisland – én op bredere vragen rond identiteit en nabijheid.
Foto links: Relational Ground, Liza Zazimko | Foto rechts: Flor de la Peregrina, Bessel Bloem
Met ‘Flor de la Peregrina’ reflecteert Bessel Bloem (BA Textile & Fashion) op haar reis over de Camino de Santiago. De modecollectie combineert outdoor-materialen met romantische vormen. Samen verbeelden ze het gewicht dat je met je meedraagt - én de vrijheid van jezelf hervinden. Voor Bessel is wandellen een vorm van innerlijk onderzoek en mode een uitdrukking daarvan.
Gefeliciteerd afstudeerders! Niet een afsluiting van leren, maar een begin van een nieuw dialoog.
Over Dd Yearbook
Ook deze zomer trekken onze designscouts langs de eindexamenexposities van Nederlandse academies, op zoek naar veelbelovende designtalent. Hun bevindingen vormen de basis voor het hoofdstuk Design Graduates in het Dd Yearbook, onze jaarlijkse uitgave over de stand van Dutch design.
De publicatie, vormgegeven door studio de Ronners en uitgegeven in samenwerking met nai010 uitgevers, biedt een rijk en actueel overzicht van wat er speelt in de ontwerpwereld. Een stevige hardcover boordevol werk, trends en verhalen — een must-read voor iedereen die het vak op de voet volgt.
De feestelijke lancering vindt eind 2025 plaats tijdens een live event, waar ontwerpers, studenten, opdrachtgevers en pers samenkomen. Daarna ligt het Dd Yearbook in de boekhandel én wordt het verspreid onder onze leden. De voorbereidingen starten deze zomer. In het najaar volgt de productie en druk, zodat het boek eind 2025 schittert in de spotlight.
Fotografie en ontwerp: studio de Ronners